W mojej pracy z dziećmi i młodzieżą w większym stopniu skupiam się na postawach i pogłębianiu samoświadomości niż na umiejętnościach i wiedzy. Podczas ostatnich lat miałam bowiem okazję wiele razy obserwować i doświadczać w pracy w różnych krajach jak dużo może zmienić takie podejście.
Mojej codziennej pracy towarzyszą pewne pytania klucze, stałe punkty zaczepienia, które pozwalają mi pokazać uczniom, że przestrzeń na autoanalizę jest niezwykle ważna.
“Jak się dziś czujesz?”
“Jaka sytuacja, wydarzenie, myśl wywołała w Tobie takie uczucia?”
“Czy to zadanie było dla Ciebie trudne?”
“Czy sprawiło Ci przyjemność?”
“Co podobało Ci się najbardziej, planowanie działań, proces pracy czy jej efekt- dlaczego?” “Jak się z tym czujesz?”
“Czy jest coś, czego teraz potrzebujesz?”
“Czy pomimo tego, że było Ci trudno/że nie chciałaś tego robić, warto było spróbować?” “Jak sądzisz, czy podejmiesz kolejną próbę, kiedy będzie taka potrzeba?”
“Czego się nauczyłaś?”
“Czy jest to dla Ciebie ważne?”…
Chciałabym zebrać tu wszystkie możliwości, ale w dużej mierze nasze rozmowy wynikają z aktualnych wydarzeń i stanów emocjonalnych jakie towarzyszą moim uczniom.
W rozmowach często doceniam wysiłek włożony w wykonanie zadania, bądź dziękuję za podjęcie próby mimo niechęci czy obaw. Opisuję językiem faktów, co dostrzegłam bądź co chciałabym, żeby dzieci zapamiętały. Zawsze skupiam się na mocnych stronach i wplatam elementy konstruktywnej krytyki by udzielić wskazówek, które mogą przydać się przy kolejnych wyzwaniach.
Dziś zdałam sobie sprawę, że z czasem zapomniałam o tym, by doceniać też swój wysiłek, nawet, a może szczególnie wtedy, kiedy ponoszę porażki lub popełniam błędy. Bo przecież mimo strachu spróbowałam, a już samo podjęcie niektórych wyzwań sporo nas uczy i daje powód do dumy.
Dobrze, że moi uczniowie przypomnają mi o tym co jest ważne.
Doceń dziś siebie, zauważ swój wysiłek i znajdź przestrzeń na autorefleksję.
Jakie postawy pomagają Ci osiągać sukcesy? Jak samoświadomość pozwala Ci określać i realizować swoje cele?
