#takuczę – a dokładniej tak dzielę się swoimi doświadczeniami.
#educationaleden to projekt, który kilkakrotnie przerósł moje oczekiwania. Zakładając bloga myślałam o tym, że chciałabym opisywać swoje wrażenia z pracy w zagranicznych placówkach i ze studiów w ramach wymiany. Chciałam dotrzeć do studentów, którzy wahają się, nie są pewni, czy poradzą sobie studiując poza rodzimym, znajomym systemem. Sama kiedyś taką studentką byłam i pamiętam, jak trudno mi było znaleźć tego typu informacje.
Zawsze zależało mi na tym, żeby rzetelnie opisywać co się może przydarzyć i z jakimi reakcjami się spotykam. Piszę o błędach, które popełniam i dokonuję publicznej ewaluacji. Wierzę, że nie tracę przez to “autorytetu” i nie podważam własnych kompetencji – wręcz przeciwnie. Pokazuję, że potrafię się uczyć na własnych błędach, nie udaję, że jestem wszechwiedząca. Rozumiem, że bycie nauczycielem wiąże się z umiejętnością zrozumienia, że zawsze mogę się od kogoś czegoś nauczyć. Nie stawiam się w roli eksperta i wchodząc do sali lekcyjnej czy wykładowej, staram się nie sprawiać by inni czuli, że tylko ja mam coś do powiedzenia.
Dlatego kiedy dostałam zaproszenie redaktor Olgi Woźniak do programu “Pokój nauczycielski”, mimo tremy i obaw, zjawiłam się w budynku redakcji i odpowiedziałam czym jest dla mnie raj edukacyjny. I choć po obejrzeniu materiału widzę tylko to co zrobiłam/powiedziałam źle lub czego zapomniałam powiedzieć, myślę, że był to kolejny krok milowy w historii Educational Eden.
#takuczę – #taksięuczę.
NAGRANIE I ZAPIS Z CAŁEJ ROZMOWY <– KLIK
